Project | te Hoogerbrugge I |
Programma | 154 ouderenwoningen met 2400m² algemene ruimten |
Opdrachtgever | Stichting Ouderenhuisvesting Rotterdam (SOR) |
status | opgeleverd november 2006 |
Projectteam | Mechiel van den Dolder, Jan Hoffmans, Hélène Houben, Arjan Wierckx |
Bouwkosten | € 13.600.000,= |
installatieadviseur | Wolf+Dikken, Wateringen |
Constructie | D3BN, Rotterdam |
Aannemer | van Wijnen, Stolwijk |
Te Hoogerbrugge I maakt deel uit van het Servicecentrum Te Hoogerbrugge, dat bestaat uit 5 woongebouwen voor ouderen. Het complex ligt aan de rand van de wijk Ommoord. Met de bouw van Ter Hoogerbrugge werd begonnen in de jaren ’70 en in de jaren ’90 werd gestart met de herstructurering. Als laatste van de 5 gebouwen was Ter Hoogebrugge I aan de beurt. De flat ligt met één kant aan de Varenhof, waaraan ook de andere 4 gebouwen van het complex liggen. Met de andere kant staat de flat aan de rand van het polderlandschap langs de Rotte. Het gebouw telt 10 verdiepingen. Op het souterrain, de begane grond, de beletage en de eerste verdieping zijn de gemeenschappelijke voorzieningen voor het hele complex ondergebracht. Daarnaast bevindt zich hier een aantal woningen. De rest van de appartementen ligt op de hogere verdiepingen aan een middengang. Op de noordkop, aan de zijde van de Rotte, liggen hoekappartementen met uitzicht naar twee kanten. De andere kopgevel ligt tegen het gebouw van Te Hoogerbrugge III aan. De bovenste acht verdiepingen van het gebouw zijn gevat in een krachtig wit betonnen kader. De onderbouw is uitgevoerd in antracietkleurige breuksteen en is losgehouden van de bovenbouw door een doorlopende glazen strook. Binnen het kader is een heldere en elegante geleding gemaakt van lijnen en vlakken. Betonnen zeembalkons vormen de horizontale lijnen binnen het kader. Tussen deze zeembalkons bevinden zich verdiepingshoge glazen puien. Elke woning heeft ook twee dichte gevelpanelen. Eén paneel van blauw glas en één paneel met een houtstructuur. Door te variëren met de plaats van deze panelen ontstaat er een levendig beeld van verspringende gekleurde vlakken tussen de krachtige lijnen van de zeembalkons en het kader. Loggia’s en dubbel hoge verdiepingen ter plaatse van het trappenhuis zorgen voor een verdere geleding van de gevel. De standaard woning heeft 3 kamers en is een beproefd type ouderen woning van de SOR. Verdiepinghoge glazen puien zorgen voor prachtig uitzicht op het groene landschap langs de Rotte. De woonkamer is verbonden met de tweede slaapkamer door een verdiepinghoge, twee meter brede schuifpui.Een bedlegerige bewoner heeft zo contact met de woonkamer. De keukens hebben een groot raam naar de middengang, die daardoor meer licht krijgt. De traveemaat van de oude flat van is ook voor de nieuwe flat aangehouden. Op deze maat van 6,90m staan dragende betonwanden uitgevoerd in tunnelbekisting. Omdat de woningen groter moesten worden als in de oude situatie is elke woning anderhalve travee groot. In drie traveeën liggen dus twee woningen. Halverwege de middelste travee is een niet-dragende woningscheidende gipsplaatwand gemaakt. De betonwanden aan beide kanten van deze gipswand hebben ieder twee grote sparingen. Hierdoor zijn de woningen in de toekomst eenvoudig aan een nieuwe functie aan te passen. Van twee woningen kan bijvoorbeeld een verzorgingseenheid van drie traveeën breed gemaakt worden. In de wanden van de middengang zijn geledingen gemaakt, zodat deze minder lang lijkt. Aan de ene kant verspringt de wand elke twee woningen en aan de andere kant steken de dragende betonwanden telkens iets de gang in. In deze wanden zitten gaten waarin verlichting is opgenomen. De lifthal is aan de westgevel steeds twee lagen hoog, met een zitje op de onderste laag. Via deze hal en de vluchttrappen aan de uiteinden van de gang komt daglicht de middengang binnen. Leuningen ontbreken in de gangen, waardoor nergens de associatie ontstaat met een bejaardencentrum. De entreehal is het centrale punt van het gebouw en van het hele complex. Vanuit deze hal worden alle gemeenschappelijke voorzieningen ontsloten. De hal is twee en halve verdieping hoog en loopt door over de volle diepte van het gebouw van de oost- naar de westgevel. In deze gevels zijn ter plaatse van de hal hoge glazen puien gemaakt. De wanden van de onderbouw lopen van buiten naar binnen de hal in. Door lange zichtlijnen, zowel horizontaal als diagonaal, en het ruime zicht naar buiten, is de hal overzichtelijk en helder. De gemeenschappelijke voorzieningen bevinden zich in het souterrain, de beletage bovenop het souterrain, de begane grond en de eerste verdieping. Onder één helft van het gebouw ligt het halfverdiepte souterrain. Hier bevinden zich ondermeer de wasserette, de fysiopraktijk, de fitness, de hobbyruimte en de fietsenberging. Al deze ruimtes ontvangen daglicht via bovenlichten. De fietsenstalling is bereikbaar via een hefplateau. Het restaurant en de recreatieruimte liggen op de begane grond naast de centrale hal aan weerszijde van de centrale gang. Het restaurant steekt gedeeltelijk onder het gebouw uit en heeft een terras aan de westgevel met uitzicht op de Rotte. Restaurant en recreatieruimte kunnen voor speciale gelegenheden door het wegschuiven van houten binnenpuien samengevoegd worden. De materialen van de buitenkant komen terug aan de binnenkant in de gangen en algemene ruimten. De onderbouw is uitgevoerd in antracietkleurige breuksteen, die stootvoegloos is gemetseld. Deze steen komt terug in de entreehal waar de wanden van de onderbouw de hal in lopen. Op de kopgevel naar de Rotte krijgen de gladde betonlijnen een invulling van witte breuksteen. Dezelfde breuksteen is gebruikt in de gangen, die de woningen ontsluiten. Hier komt ook het blauwe glas van de gevels terug in het paneel naast het raam van de keuken.
Wilt u een reactie plaatsen?