Project | Van Moorsel 1 en 2 |
Programma | 58 en 20 ouderen woningen |
Opdrachtgever | Stichting Ouderen Huisvesting Rotterdam |
Status | opgeleverd 1996 |
Projectteam | Jan Hoffmans |
Project | Van Moorsel 1 en 2 |
Programma | 58 en 20 ouderen woningen |
Opdrachtgever | Stichting Ouderen Huisvesting Rotterdam |
Status | opgeleverd 1996 |
Projectteam | Jan Hoffmans |
Het project is het resultaat van een meervoudige opdracht in februari 1994 voor de nieuwbouw van ouderenwoningen ter vervanging van twee gesloopte blokjes. Het maakt onderdeel uit van het ouderen-complex Van Moorsel waartoe nog 6 blokjes uit de jaren ’60 behoren. Dit complex ligt in de Alexanderpolder in de wijk Het Lage Land, die gekenmerkt wordt door een stempelverkaveling met veel groen, waarbij laagbouw overweegt. Het programma vroeg om een binnen-ontsluiting, waarvoor een middengang een voor de hand liggende oplossing is. Een nadeel van deze oplossing is dat hij gemakkelijk uitloopt op een donkere, afgesloten verkeersruimte. De situatie – een aantrekkelijke, rustige buurt met veel groen en water – vraagt bovendien eerder om uitzicht op de buitenwereld dan om afsluiting ervan. Het ontwerp is een bewerking van de typologie van een middengang, met als inzet om een heldere verkeersruimte te maken met volop licht en uitzicht. Dit gebeurt hier door aan de noordkant van het gebouw om en om twee traveeën te bebouwen en er twee leeg te laten. Hierdoor worden er 3 binnenhoven gevormd, waar de gang met een glasgevel direct aan de buitenlucht grenst. Aan de andere kant liggen de hoven aan een openbaar voetpad langs een singel, waarop je dus vanaf de middengang uitzicht hebt. Er zijn 2 woningtypes, noord en zuid. Door de hoven krijgen de noordwoningen ook zon in de woning van de west- of oostkant. De glasgevels zorgen ervoor dat een aantal zuidwoningen een tweezijdige oriëntatie kan krijgen met licht aan de gangkant. Dit aantal is nog vergroot door noord- en zuidwoningen ten opzicht van elkaar een halve travee te laten verspringen. Hierdoor komen aan elke hof steeds 3 zuidwoningen te liggen. De zuidtypes hebben hier hun 2e slaapkamer. Deze kamer staat via de keuken in een directe verbinding met de woonkamer, waardoor hij ook goed gebruikt kan worden als extra woonruimte. Ingang en gemeenschappelijke ruimte liggen op de begane grond, aan een pleintje dat de spil vormt van het Van Moorsel-complex. De middengang is bij gemeenschappelijke ruimte en ingang breder dan in de rest van het gebouw. De noord-woningen zijn uitgevoerd als 4 eenvoudige rechthoekige blokjes in rode baksteen. De zuidgevel is opgebouwd uit een betonraster met een invulling van gewoon en gekleurd glas, onbewerkt hout en balkonhekjes. Het raster zoekt aansluiting bij de simpele lange lijnen van de galerijen van de bestaande blokken. Tegelijkertijd brengt het een grote eenheid in de gevel, waarin de afwisseling door het onregelmatige repeteren van de zuidwoningen een kwaliteit wordt.
De blokken hebben een ei-vormige plattegrond. De aanzet hiertoe kwam uit de wens om zo min mogelijk het uitzicht te belemmeren van de bestaande woningen aan de andere kant van het voetpad. Aan en gedeeltelijk in een singel met eenden, in een groene randstrook die Het Lage Land van de drukke Hoofdweg scheidt, zijn 4 blokjes gebouwd met elk 5 woningen voor ouderen in de premie-huur sector. Langs de strook markeert een openbaar voetpad kaarsrecht de grens van de wijk. De begane grond is gemetseld in anthraciet-kleurige steen, 1e en 2e verdieping zijn uitgevoerd in aluminium golfplaat. Elk blok heeft een eigen kleur in het tegelwerk in de portieken en de bergingsdeuren bij de ingang. In de bufferstrook langs de keurige woonwijk zijn de blokjes in vorm en materiaal een uitzondering op het stempelverkavelings-patroon; ze bevestigen de aangenaam rustige regel van de 60-iger jaren bebouwing binnen de grens van de J.J.P. Oudsingel.