De Zwedenburg is een doodlopende straat, die samen met de Walenburg een wat vreemde knik maakt binnen dit verder rechthoekige kwadrant van Mariahoeve. Tegenover het bouwterrein, aan de andere kant van de Zwedenburg staat een rij van 5 flatgebouwen van 8 lagen, in een ruime open strokenverkaveling in het groen.

Aan de achterkant van het terrein loopt een sloot die zich door dit deel van Mariahoeve slingert, met een weelderige begroeiing en flink wat bomen op het terrein. Aan de andere kant van de sloot is een binnentuin met bomen en groen van het daar gelegen verpleeghuis. De sloot buigt aan de noordkant van het gebouw af naar het westen en met de naastgelegen groenstrook grenst hij de buurt af van de Hofzichtlaan, een hoofdontsluitingsweg voor Mariahoeve.

Het gebouw is opgezet als een gebouw in 4 lagen met galerij-ontsluiting, met een lift en de hoofdtrap in het midden van het gebouw en vluchttrappen op de koppen. Alle woningen zijn flats met ingang aan de galerij en woonkamer aan de andere kant; naast de woonkamer ligt de hoofdslaapkamer met daarvoor een loggia. Aan de galerijkant ligt de tweede slaapkamer, die ook als tweede woonkamer gebruikt kan worden. De begane grond-woningen hebben hun ingang onder de galerij en een tuin aan de andere kant. De basiswoning is een 3-kamer woning en op de koppen zitten iets afwijkende woningen met ook 4-kamerwoningen.

De hoofdverkavelingsrichting van Mariahoeve ligt, als de stad Den Haag, parallel aan de zee. De lengterichting van het bouwterrein ligt daarmee zuidwest-noordoost. Dit betekent dat het grotere deel van de dag de zon op de achterkant van het gebouw staat, en het kleinere deel in de namiddag op de straatkant. De positie ten opzichte van de zon, het gekozen woningtype en de voorkeur van ouderen om vanuit de woonruimte uitzicht op straat te hebben, leiden hier niet eenduidig tot een keuze om de galerij aan voorkant of achterkant te leggen. Daarom is er gekozen om beide posities mogelijk te maken door de galerij te laten wisselen van voorkant naar achterkant. Dit reduceert bovendien de lengte van de galerij met de helft, en levert een aanzet voor variatie in het gevelbeeld.

Het beschikbare terrein is wat smaller aan de kant van de Walenburg en wat breder aan de andere kant. Dit is de reden dat de voormalige school in een bajonetvorm is gebouwd, met het terugspringende deel op het brede deel van het grondstuk, waar dan ook een soort voor-terrein was. Voor het woongebouw zijn de overwegingen hetzelfde: de bajonetvorm is ook hier aangehouden waarmee ook de gevraagde parkeerplaatsen op eigen terrein gemaakt konden worden. In het woongebouw is nu de bajonet afgerond tot een vloeiend doorgaande slinger.

De slinger maakt de eenheid van het gebouw groter, en biedt een extra kwaliteit aan de galerijen die juist in het holle gedeelte van de kromme een grotere ruimtelijke spanning krijgen. Bovendien is de slinger op zich een prachtige vorm!

De draagstructuur bestaat uit in het werk gestorte betonwanden en breedplaatvloeren. Galerijen zijn van prefab beton, met isokorf opgehangen aan de vloeren. De gevels zijn gemetseld in een oranjerode steen. De door de galerijplaten gevormde betonbanden worden als geveldragers en lateien doorgezet in het metselwerk, rondom het hele gebouw. De twee geveldelen met en zonder galerijen worden hierdoor weer met elkaar verbonden. De dakrand is een bredere prefab betonband die samengaat met de ander banden.

De balusters van de galerijhekken zijn uitgevoerd als verdiepingshoge houten staanders. Deze vormen samen met de lange en gebogen lijnen van de galerijplaten, horizontale elementen die zijn opgebouwd uit repeterende, korte verticale lijnen. Vanuit de galerijkant gezien vormen de balusters een scherm dat de ruimte van de galerij mee bepaalt en geleed.

Het spel van gladde en strakke betonbanden met metselwerk in handvormstenen in wild verband, correspondeert met de flatgebouwen aan de ander kant van de Zwedenburg en meer in het algemeen met woongebouwen uit de tijd dat Mariahoeve gebouwd werd.